pokhara 2

tis zaterdag hier maar das dan zondag, vandaar ....

met dank aan Mark en Hans, Alisia en Paul, voor de fotosupport en voor al die reacties, je zal zo'n reisgezelschap hebben ....

tis weer heel veel, kunnen dur echt niks aan doen: echt elke dag is anders (waarschijnlijk zal het in tweeen moeten maar dat merkt u vanzelf aan het einde)

hadden (op jullie zo.) een gesprek met Sushil, de Org. Manager, zagen op het bord met 'to-do-its' (hangt op elk kantoor) een lijstje met ' current needs', lang verhaal weer heel kort, we stapten samen met Narayan (Coord. Volunteers) in de jeep en hebben een generator gekocht a 1450 euro, das een rib uit uw lijf maar je zult maar een avond met 64 kinderen in een donker gebouw hebben gezeten, waar geleerd, gegeten enz. moet worden en dan hebben we het nog niet over en waterpomp die niet werkt, b.v., vandaar; ongetwijfeld zullen er mensen zijn, die zeggen: hadden ze dat niet anders kunnen doen? natuurlijk wel maar het leven is o.a. keuzes maken .... een HondaEP5000 3CRC van 4.0 KW, voor de kenners, hij werkt op benzine want dan gaat zo'n machine (eigenlijk istie nie groter dan twee stofzuigers) langer mee; we hebben een kwitantie en kopie van de rekening, ma. wortie geleverd, dit type was niet uit de voorraad beschikbaar en moet dus met zo'n vrachtwagen worden gebracht, die van die levensgevaarlijke inhaalpogingen waagt op die bochtige weg van Katmandu hierheen, maar dan hebben we ook wat

maandag was eigenlijk onze eerste normale dag maar het bleek Womansday te wezen (no comment), di. was er een staking van studenten, hoe en wat hebben we niet kunnen achterhalen, dus bleven de kinderen thuis om bijna de hele dag (!!) te studeren: morgen beginnen de toetsweken (jawel) en eindexamens, over twee weken zijn die afgelopen, gaan de oudste leerlingen twee dagen ' op een trekking' en eind mrt. sluiten we de vakantie af met een grote picknick hier in het park ( 500 euro, door u betaald, (eindelijk doen ze wat voor die kinderen ;-)), waar ook de staf aan zal deelnemen, in totaal zo'n 90 mensen, de kinderen bereiden in de vakantie allerlei acts en andere zaken voor dus dat wordt een schitterende afsluiting van ons verblijf hier, het grootste gedeelte van de voorbereidingen (voornl. eten) komt neer op de schouders van de huismoeders, jazeker, ook die passen in dat systeem; op dat systeem komen we een andere keer terug: het zit toch ietsje anders in elkaar, hebben we gemerkt tijdens Evening Class (zie hieronder)

elke ochtend dus de kinderen naar school brengen, dan onze cursus Nepali (!), nee, verwacht er niet teveel van: Nepalezen praten zo snel en dur is sowieso nauwelijks iets van te maken of aan vast te knopen, even tijd voor lunch en onszelf, kinderen van school halen en Evening Class (van 5 t/m 8, ja, mag ook nog even onder snorren enz. gewreven), ergens wat eten en naar bed, zou dus eigenlijk de normale gang van zaken zijn

bericht tussendoor: yep, twee hele kleine schokjes gevoeld, vannacht tegen 11, 12 u. en vanochtend tegen 5,6, kranten en kinderen zijn hier vol van het vreselijke nieuws

terug naar de zaken: hadden di. opnieuw een gesprek met Man Singh, Sr. Administrator, en kregen inzage in de volkomen transparante boekhouding van de stichting (er blijft niets aan welke strijkstok dan ook hangen) en het plan voor het kinderdorp, hebben kopie van beiden en willen en kunnen over het laatste heel veel over vertellen (vlakbij een dorp, 25 km. verderop, vlakbij een school, waar ook nog wat gedaan kan worden,5 woonunits voor elk 25 kinderen o.l.v. een huismoeder, met een gezamenlijke eetzaal, een sportveld met alles drin en drop en dran, een huis voor ouderen, voor verstandelijk minder begaafdeen evt. invalide kinderen, voor womenempowerment, een grote tuin voor de eigen groenten en kippen enz., enz., enz.,)maar het gaat om wat anders: we schreven eerder dat er nog 13.000 euro nodig was om de laatste grond te kopen (44 dorpsbewoners zijn al voorgegaan) maar met het betalen van tekeningen, de notaris enz., zal dat 25.000 worden,

en we durven het toch om maar al te duidelijke redenen: wie van u (mag ook met meerdere mensen) wil de stichting een renteloos voorschot geven van 25.000 euro??!! nee, dat gaat dan niet meer via ons, daar zijn we veel te klein voor, maar via Hilde Bleijswijk, managing director of Namaste Foundation Nederland, op de website www.namastenepal.nl is o.a haar cv te vinden en die liegt er ook niet om!, voor alle duidelijkheid: dit is en met Visma en met Hilde uitvoerig besproken (pfff)

en toen raakten we meer dan 200 foto's kwijt: we hebben nog een camera bij ons, niks aan de hand, en we komen ook nog terug in Katmandu maar .... dit bericht gaat via de wel betrouwbare volunteerscomputer van het huis dus al die ruimte zullen we wel degelijk gaan benutten

en gisteren stapten we dus met Manjo, een van de huismoeders, opnieuw in de jeep en kochten voor 399 euro 70 nieuwe dekbedhoezen, eigenlijk kostten ze 379,- maar ze moeten nog worden gemaakt, die worden wo. afgeleverd

over foto's gesproken: we zijn dus 7 keer om die stoepa van Katmandu heen gelopen - het moet een oneven aantal zijn - en dan moet je dus al die gebedsmolens met daarop ' Om mani Padme hum' (zoek maar weer op) aan het draaien brengen, je krijgt dur vreselijk smerige vingers van maar het komt nu allemaal goed, met het nieuwe schoolgebouw in Twello, met de toetsweken en examens hier, met de stukadoors bij Sander en Linda, met de reis van Beatrice naar Santiago, het kan niet meer stuk, temeer omdat we ook nog eens kaarsjes hebben opgestoken bij Krisna (zie foto's ;-))

vanochtend, en das voorlopig het laatste voor vandaag, meegeweest met Bum (zeg Biem), de Scholarship Supervisor), op bezoek bij een paar van de 220 (!!) kinderen, en hun ouders, waaraan de stichting dus OOK geld geeft voor boeken, uniform en schoolgeld; er waren mensen, die ons dus gewaarschuwd hadden voor cultuurschok en confrontatie e.d en tot nu toe viel dat reuze mee maar vanmiddag kwamen we behoorlijk ondersteboven terug en voelden ons vooral heel machteloos: hoe mensen en dan helemaal kinderen zo moeten leven .... natuurlijk hebben we het eerder gezien, natuurlijk weten we dat in Afrika enz., natuurlijk .... maar nu ben je er nog meer bij betrokken dan eerst en dat maakt een groot verschil, wilden het alleen maar even kwijt, moeten het eerst voor ons zelf op een rijtje zetten en vertellen er de volgende keer dus over

tot dan alle gezonds en goeds, liefs en vrede van de wereld,

Ria en Peter.

pokhara 1

Overdonderd

tegen de gewoonte in maar er moet iets van het hart

gisterochtend dus vreselijk vroeg uit bed, snel ontbeten en door Afrika naar het busstation, nou ja, station, vertrekplek, Afrika? zoals we destijds naar school reden: een brede asfaltweg waarover nog niet zoveel verkeer rijdt, wat bussen en vrachtauto's, langs de kant van de weg zijn mensen lopend op weg naar hun werk, tis nog frisjes, een beetje mistig, de geur van verbrand van in oliedrums verbrand afval .... alleen de Lagoon ontbreekt nog (dit voor de insiders) - langzaam omhoog de bergen in, het begint op Zuid-Amerika te lijken: kleine dorpjes met winkeltjes, waarvoor mensen zitten te koffie drinken en alvast de dag aan het doornemen zijn, heel veel kleuren en .. het wordt steeds schoner, dan Zuid-Frankrijk, de streek boven Ventimiglia, compleet met bochten en de rivier ver beneden ons, net als daar wordt ook hier overal reclame gemaakt voor raften etc., steeds meer 'sawa's' verschijnen, compleet met de waterbuffels, de huizen worden steeds meer hutjes, dan rijd je een Chateoux-achtige voorstad in, wordt het meer zichtbaar en ben je dus in Pokhara, geen hoogbouw, geen driftig verkeer, wel nog meer winkeltjes, restaurantjes enz.., Man Singh, Sr. Administrator haalt ons op, brengt ons naar een heel goed onderkomen en al babbelend rijden we naar het childrenshouse, al babbelend gaan we door de poort, al babbelend opent hij de grote voordeur en daar staan alle 64 kinderen enhetpersoneel om ons Namaste te wensen, Man Singh hangt ons de sjalen om en de jongste twee geven ons een kamperfoelieboeketje, die op dit moment over en nergensheel oranje bloeit .... het duurt even voor we weer een beetje bij zijn, Man Singh laat ons het huis zien en legt het systeem uit: een overvolle dagagenda, ongeveer 10 kinderen op een kamer met een captain (waar hebben we dat eerder gehoord?!), overdag naar school en 'thuis' dus huiswerk maken, er zijn huismoeders, die zorgen voor het eten, kortom, het ziet er nog beter uit dan we al van Hilde en Carijn hadden begrepen ....

wat kan een goeie douche veel uitmaken, zeker na 7 uur in de bus te hebben vertoefd, paradox aller paradoxen: onderweg lunchen we in het restaurant van het Riverside ?? Resort, belachelijk chique iets midden in de ' jungle' van Nepal, en zitten aan tafel met een mevrouw die net 6 weken bezig is geweest met eten uitdelen in de straten van Katmandu (vanuit een Zwitserse organisatie) ....

vanochtend samen met Visma ontbeten en een plan opgesteld, voor de twijfelaars: we krijgen van hem het laatste rapport over de stand van zaken en nutuurluk nemen we dat mee terug, meer over dat plan vertellen we zondag net zoals over Durbar Scquare en Swayambunath, zo issut voorlopig wel genoeg, denken we, gaan ervanuit dat niemand ons het inbreken midden in de week kwalijk neemt en wensen iedereen nog meer gezonds en goeds, liefs en vrede,

Ria en Peter.

namaste

met dank aan Heidi: het betekent ook buigen maar helemaal compleet is de betekenis: ik buig voor de god in jou, jawel; nee Heidi, heeft niets te maken met achter het mariaprocessietje van Nadrin aanhobbelen op 15-08, je kunt het woord gebruiken als dank je wel, goeiedag, hallo enz., en de serieuze ondertoon blijft, goed of niet?!

dank dus, voor alle telefoontjes van de week, kaartjes, meels en etentjes (bietjes in sinaasappelsap met een beetje bruine suiker, peper en zout, tis Noord-Amerikaans en heerlijk); mooie uitvinding zo'n blog: in een zinjan en alleman dank en/of anderszins betuigen

zijn er dus, rustig koffie gedronken op het zo langzamerhand bekende plekjein het gebouw van die nationale luchthavenen de gelukspoppetjes aan de rugzak gebonden, vliegveld Hongkong is groot en heeft, gelukkig airco want na een min of meer verdoezelde en opgedrongen nachtrust voelde het lijf niet zo goed; nogzes uur en een kwartier terugvliegen (de berekening heeft met tijdzones te maken)- in Dhaka was het donker, Chantal, dus we hebben niet iedereen gezien om de groetenover te brengen- en toen waren we dur dus, niemand deed moeilijk of ingewikkeld, integendeel, de bagage hoefde niet eens door de scanner, je hebt een eerlijk gezicht of niet, en buiten kwamen we in Griekse veerboottoestanden terecht: iedereen wil je in de taxi helpenen naar een hotel brengen, gelukkig stond Dip met een groot papier met daarop: Perer Jonker, we zijn nog wel eens anders genoemd, Klaas-Johan, en dus door een stikdonkere stad - de electriciteit laat het hier zo'n 14 uur per dag afweten - naar het KTM Peace (!) Guesthouse, het was ook koud ....

vanmorgen in het zonnetje op ons dakterras heerlijk ontbeten, met, in de verte, zicht op die Monkey's Temple oftewel Swayambunath,en daarna die stad in, das moeilijk te beschrijven want heel, heel veel, een indruk dus: tussen de brommers, motoren en riksja's door lopen mensen met vrachten, die met een band om het hoofd en het af te leveren goed vervoerd worden, overal tempeltjes en tempels, allemaal in werking, scholen met leerlingen in uniform - uit een school kwam een hele hoop lawaai -allerlei winkeltjes van 2 vierk. m., taxi's,die meer toeteren dan rijden, dames in de prachtigste sari's (ook de inhoud soms), een opleiding voortangka-schildersen een paar schitterende voorbeelden daarvan, stof, kleur van alle groente- en fruitdingen, die een mens kan bedenken, een kleine imitatie van de grote Bodnath-stoepa op een heel rustig pleintje pal aan die overdrukke hoofdstraat, overigens, als je jezelf een zg. Nepali-massage gunt, stap in zo'n riksja en ervaar hoe de bestuurder zoveel mogelijk de kuilen en hobbels weet te omzeilen .... zo kunnen we nog een tijdje doorgaan maar dat doen we niet: de receptionist moet nodg naar bed!

weer een stapje dichterbij dus en wat voor een, morgen weer even de stad in, overmorgen boodschappen doen voor onderweg en dan naar Pokhara

mocht u nog tips hebben, heel graag

Dinie, goede reis en groet aan Yacco en Yolande, andersom dus

tot volgende week met de wens voor alle gezonds en goeds, liefs en vrede

Ria en Peter.

tja

- samen met heel Nijverdal 65 worden! het zal je maar gebeuren,en dan ook nogmet zijn allen'O, sterre der zee' uitvolleborsten (is het werkwoord), nostalgie van de bovenste plank en we reden dus, ondanks die gure wind, met een warm gevoel (sorry, maar het was ook letterlijkzo) terug

- iedereen heeft ondertussen een uitnodiging voor het log ontvangen; mochten we toch iemand zijn vergeten, mocht een onuitgenodigde er naar vragen: www.namastee.reismee.nl dus

- de stand is ondertussen€ 2245,-, deze week kan nog ....

- net terug van een bruiloft, die niet voor niets in Limburg plaats vond: Bourgondisch, op alle mogelijke manieren, vanaf begin tot eind van alles en iedereengenoten, zeker vande Canadese delegatie, maar het meest van de twee 'organisatoren', die weten dat ze een speciaal plekje in onze reistassen hebben

-twort nu dus serieus: de koelkast is bijna leeg, we hebben nog een paar dagen voor kopiëren van paspoorten e.d., de laatste was, pakken en onszelf, do. dusdigitaal boarden, vr. rijden we met Sander en Linda naar Schiphol

- das waar ook, een aantal mensen belde met de vraag of we het prijs stelden dat men ons uitwoof, nutuurluk maar .... wezijn geen Nederlands elftal, gaan niet weer voor een jaar weg, iedereen kan het verhaal (bijna) elke week volgen .... zonder iemand voor het hoofd te willen stoten, gingen en gaan we ervanuit dat we rustig met zijn zesjes koffie kunnen drinken en daarna zonder ophef langs de douanemensenmogen lopen, je kunt die vrije morgen beter besteden en, als we terug zijn, is er meer dan genoeg tijd over

- naar Schiphol dus en daarhebben Saskia en Lambert de koffie al klaar

- za. tegen 10 u. 's avonds landen we in Katmandu (moeten 10 uur wachten in Hong Kong), worden opgehaald, weten al wat we dan gaan bekijken (in ieder geval de Ganesha-tempel, Joke en Bert, want daar moeten wede godheid iets aanbieden, dat doet iedereen aan het begin van een grote reis) en reizen dan op 01-03 met de bus naar Pokhara (duurt zo'n 6 tot 8 uur, volgens de Lonely Planet en Hilde en Carijn maar dur is een lunchpauze en zo'n eerste kennismaking met het land willen we onszelf niet ontzeggen), Visma staat bij de bushalte te wachten en dan gaan we aan het werk

- voor de volledigheid: eind maart twee weken door Nepal (met o.a. een bezoek aan Lumbini, de geboorteplaats van prins Siddharta, later Boeddha) en nog een paar dagen Katmandu (dan hebben we ook tijd om o.a. de Swayambunath te bezoeken maar ook om samen met Shiva Dhakal, agent van Royal Mountain Travel, het visum voor Tibet te regelen, nee, dat laatste kandus alleen maar ter plekke), dan dus 8 dagen Tibet (nog geen tegenbericht ontvangen tot nu toe) en vanuit Lhasa naar Brisbane, samen met Peters zus en man naar Melbourne om Peters broer en gezin tegen te komen, dan de oversteek naar Nieuw Zeeland maar dan ist ondertussen al 01-05 en hebben we dus genoeg tijd en gelegenheid gehad onzereis daar te plannen,sowieso,de 'reisbeschrijving'van Kim zit voorin het boek dus zo moeilijkzal dat ook niet worden

- sommigen raakten een beetje de weg kwijt, vandaar

- tot volgende week in Katmandu

-NAMASTE

Ria en Peter.

there we are

indeed, not on a Sunday: tomorrow is birthdayparty-day, isn't it?

yes, that isa plan: to write every Sunday, a p l a n though,that's totally different from a p r o m i s e (they keep on teaching, do'nt they?!)

there is not much to tell by the way;we didforget to mention some itemslast week:the warm and good wishes of the Brothers of the Loge last Tuesday, we did see a, almost literally, fantastic foto-album (sorry, Sjors) of Saskia and Lambert about/of their Africa-trip, the fact Visma 'only' needs € 13.000,- now to buy the last sites to build on the project and everyone in Amsterdam did know our story, we didnotneed any introduction :-)

all the 'paperwork' has been done now and putintoThe Big File, just waiting for the arrangements Bernadet and Dick made and reading on the Lonely Planet of New Zealand

lost our Adresboek during the installation of the new machine but suppose and hope most people did get an invitation now for the log, otherwise, if/when someone asks for the site-adress,would you please be so kind and inform them about www.namastee.reismee.nl ? as well about accountnr. 6349630 of pnjt jonker en meg jonker smit mentioning namaste ? thank you so much

it's odd: within two weeks we will be in Katmandu, meanwhile we are watching that dripping rain overhere ....sometimes one wishes very much to be there and to go to Pokhara and so on, on the other hand one wonders who on earth did start this crazy expedition?!

that will be it, folks, for this time, next Sunday we will just be back of the wedding of Alisia and Paul, on behalf of all the mailinglistmembers (ahum) we wish them now already all the luck and happiness of the world !!!!

en voor die members: alle gezonds, goeds, liefs en vrede van de wereld,

Ria en Peter.

deftig en heftig

hoe bevalt het? een veel gehoorde vraag de laatste weken, antwoord: ??: het is heel chique om elke morgen zelf uit te maken wanneer je opstaat en daarna samen te ontbijten en de krant te lezen, b.v., tot zijn grote verbazing mist Peter school voor geen meter, b.v., en het is druk dus er is weinig gelegenheid om bij die vraag stil te staan, b.v.

- di. mi. belde Saskia van Outsight (van de reis door Tibet) dat die Chinese autoriteiten met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid in maart de grenzen met Tibet zullen sluiten: 60 jaar geleden werd 'dat verdrag tussen China en Tibet gesloten', vanwege de enorme festiviteiten kunnen dur geen mensen meer bij ....

- we houden regelmatiger contact, is de afspraak, mocht het in april nog zo zijn, dan kunnen we gebruik maken van een door de organisatie aangeboden alternatief, ons geld terug krijgen en .... of ....

- in dat geval zullen de tickets naar Australië worden omgeboekt, Lenneke (zie vorige mail) is al op de hoogte, Bernadet en Dick ook

- vr. uit eten met oud-collega's: op alle mogelijke manieren goed

- za. mi. naar Saskia en Lambert, koffie drinken en lekker eten, ondertussen mentaal voorbereiden op de avond

- naar het 'Westerhuis', minstens drie rondjes rijden, en die Westerstraat is lang, om een goeie parkeerplaats te vinden

- daar woont nl. 'The Hub' , die organisaties met een sociaal innovatief karakter een kantoorplaats en andere zaken biedt

-van Nicolas, voormalig accountant in Londen en steeds meer betrokken geraakt bij de organisatie van allerlei non-profit-instellingen, kregen Hilde en Carijn een tip dus

- Joke, hij dacht dat het grote aantal wezen in Nepal kwam door de armoede, de oorlog en het feit dat de nieuwe regering in 2/3 jaar tijd nog niet alles op orde heeft kunnen krijgen (Ria hoorde overigens van een mevrouw, die het land al twee keer bezocht, dat de oorzaak lag aan de drinkende mannen, moeders zouden daarom het voedsel uit hun eigen mond sparen enz.)

- in Londen is ook al zo'n Hub en je kunt daar dus doodgewoon met je laptop in een hoekie of aan een tafel gaan zitten werken maar ook anderen, die met dezelfde zaken bezig zijn, consulten (zo heet dat daar!)

- Hilde en Carijn hielden een toespraak, waarin ze iedereen bedankten voor inzet en medewerking en lieten nog een keer het filmpje (van de website) zien, zie eerste bericht

- sommigen werden met naam en toenaam genoemd b.v. Jan, de meneer van het glasatelier, die een schitterend Fries verhaal vertelde over zijn bezoek aan Nepal, met name aan Pokhara, Fries in die zin dat er gedaan werd of men flink afstandnam van teen en tandermaar ondertussen van een grote betrokkenheid blijk gaf

- theatergroep 'Plezant' zat al klaar met de premiére van hun nieuwe stuk 'De dichter, de dromer en de drummer' (zie internet)

- is overigens een van de weinige gezelschappen, dat van Staatsbosbeheer toestemming heeft gekregen de 'Toneelschuur' bij/van Radio Kootwijk permanent te gebruiken, dit voor de kenners

- daarna nog een hapje en een drankje en een dansje en we gingen dus veel te laat naar bed

- want moesten nog een brunch klaar zetten vanochtend: Herman wordt volgende week 65 en wat geef je iemand, die alles al heeft?! lang geleden kwam het Utrechts Byzantijns koor een keer per jaar een concertje geven in die grote hal vanons seminarie, zeer indrukwekkend, Hermankon en kandat zeer waarderen, bovendien istie van de liturgie .... vanmorgen togen wij, samen met Cees en Dinie, ter kerke in Schalkhaar en genoten, daarna vant eten ent bijkletsen

- morgen samen met Sander het geboomte tot orde dwingen zodat de auto rustig 3 maanden op die plek kan bivakkeren

- di. de op een na laatste eters

- wo. naar school: een goede kennis van Peter, voormalig straaljagerpiloot, heeft een drietal jongens geholpen met/bij hun sectoropdracht,wo. avond zijn de presentatiesen hij wil de resultaten van de samenwerking ook bekijken

- en dan gaan we verder met inpakken

- Visma? geen wonder dat die meneer in 8 jaar tijd zoveel voor elkaar heeft gekregen: een en al enthousiasme, charme én intelligentie

- we móeten de Greenline-bus nemen naar Pokhara, zijn uigenodigd om te komen eten bij hem thuis en als er wat is of zo: bellen of mailen? en dan eigenlijk eergisteren....

en dawassut voor deze week

- onee, Bregje, de kanjer, die de presentatie op 15-12 overnam van Hilde, zou het zeer op prijs stellen als u op haar stemde: daarvoor gaat u naar http://www.internationaalambassadeur.nl/BregjeAmenten doet u gewoon wat er gevraagd wordt, Bregjes e-mail-adres? bregjeament@live.nl

- met bij voorbaat ook onze grote dank

alle gezonds, goeds, liefs en vrede van de wereld,

Ria en Peter.

ps (toch nog)

Sjors, volgende keer in ons beroerde Dutch/English ;-)

moes van sas

.... wilden di. j.l. al schrijven (want dan was het nog een maand (!) maar het computermachien werkte niet zo goed; nooit al die verhalen geloofd over printers, die het net op de avond, voordat jij je werkstuk moet inleveren, laten afweten en zo maar het bestaat echt en dezewas echt ziek, soms zag hij er roze van, zelfs pimpelpaars

-prikken (voor hepatitis A en buiktyfus, de eerste is nu 25 jaar geldig) gehad, voor malaria hoefde niet per se want we blijven geen maand olifanten wassen in Chitwan National Park, andere antistoffen en zo hadden we nog genoeg van de vorige keren, het inentingenboekje is nu wel bijna vol

- op 25-02 dus naar Katmandu

- we kunnen het land in want dankzij Lenneke Roffel (hierover hieronder) 'zit' het visum voor Nepal in het paspoort

- mocht u ooit nog eens reisplannen hebben en niet precies weten hoe en wat: Lenneke dus, een halve middag met haar aan de tafel enhet een na het anderwordt heel kalm en rustig én zeer professioneel en ook nog eens binnen de kortst mogelijke tijd geregeld

- we kunnen ook het land weer uit dus, met de auto met chauffeur en gids, lijkt heel koloniaal, is het maar een beetje: iedereen en alles vertelt je over de nogal primitieve omstandigheden in Tibet, we kunnen wel tegen een stootje maar om nou 8 dagen alleen maar af te zien .... Saskia, nog zo'n gouden dame, deze keervan 'Outsight', moet de datum nog bevestigen

- voor de kaartlezers: Katmandu, Zhang Mu, Sakya, Shigatse, Gyantse (bezoek aan klooster Tashi Lumpo, zetel van de Panchen Lama), over de Karo-La-pas (5.045 m.) en langs het Yamdrok-Tso-meer (zie reisgidsen) naar Lhasa (drie dagen met bezoek aan o.a. de Jokhang-tempel en de Potala)

- goed gezien, Sander, geen basecamp: je reist met zijn tweetjes en dan laat je iemand, twee (of drie) dagen onder aan de berg zitten, dakan dusnie, andere keer dus en wie weet, is de Annapurna niet te hoog

- we konden de Tibet-weekniet boeken zonder de Chinese autoriteiten officieel op de hoogte te stellen van ons vertrek; dat wordt dus 21-04 en dan vliegen we via Shanghai en Singapore (is een eind om maar gewoon de goedkoopste vlucht, daar heb je dan zo'n Lenneke hard bij nodig) naar Brisbane,

- ook het visum van dat land is er (is gewoon een papier, dat je bij je moet hebben, dus geen plaatje en stempel in je paspoort) en het ontvangstcomité, Bernadet en Dick dus, (zij overleggen met Sjors, reserveren de reis naar Melbourne (we reizen dus samen (!)) en dan vindt er een familiereünietje plaats in Warburton, jawel)

- voorlopig steken we op 01-05 over en zijn we nog steeds van plan om met een camper door Kiwi-land te trekken, hebben al hier en daar gekeken en bekeken, zijn net in de Lonely Planet van het land van de witte wolken begonnen en dus

- za. a.s. vindt in Amsterdam de opening van het Nederlandse kantoor van de Namaste Foundation plaats en komen we Visma Raj Poudel, stichter en directeur, tegen

het wordt steeds echter, de vlinders beginnen te fladderen ....

allegezonds, goeds, liefs en vrede van de wereld,

Ria en Peter.

ps

en Simon-Peter,je weetwat hier eigenlijk zou moeten staan,Tink ook trouwens